سلام
من حس مي کنم يک چيزي مانع نقد اين شعر مي شه و آن حس بزرگ و زيبايي است که موقع خواندن آن به آدم دست مي ده و اين شايد محدوديتي براي صحبت صريح و اظهار نظر جدي باشه . همين که حرف قول زير قرآن به ميان مي آيد ديگر خواننده تا آخر غزل يادش ميره به چيز ديگري فکر کند و يادش مي ره که دنبال شاه بيت و لذت شگرف در غزل باشه.
اگه يک کم زيرکانه به نقد بچه ها نگاه کنيد ، مي بينيد که تعداد بازديد ها بالاست اما نقدها نسبت به شعرهاي قبل کمتره. من حقير تصورم اينه که مخاطب دچار يک جور رودرواسي نسبت به موضوع شده انگار بايد دين خودش را نسبت به موضوع ادا کنه و فقط موظف به تمجيده !
من شخصا عاشقانه هاي شما را بسيار بيشتر مي پسندم حتي نسبت به اشعار طنز شما. و در مورد غزل اخير با وجود اينکه حس شاعر با زيبايي به من منتقل شد ، اما با فضاي کار موافق نيستم . با در نظر گرفتن نبوغ شما و نگاه متفاوت شما به دنيا و پديده ها فکر مي کنم مي توانستيد بسيار متفاوت تر ، اين اثر را خلق کنيد.
