"من از تبار عارف و او اهل سهراب با لهجه ي شيرين کاشاني دلم رفت"

با هر نگاهش بيت بيت من فرو ريخت پشت تريبون وقت شعرخواني دلم رفت

مثل معلم ها به شعرم آفرين گفت من مثل يک طفل دبستاني دلم رفت

حالا که چندين سال از آن رويا گذشته تعبير شد: گويا به ارزاني دلم رفت

پايان هندي فرم هاليوودي اما افسوس مثل فيلم ايراني دلم رفت