درود دوست عزيزم

غزلاي قديمي ت رو مي خوندم. قشنگ بودن.تا رسيدم به اين"بي تـو نـشـسـتم در خـيـابـان زيـر بـاران / گـويي کـه مـجـنـون در بيـابـان زيـر بـاران". اين يکي معرکه بود. خيلي ريزه کاري داره. در نگاه اول فقط قشنگه. ولي با خوندن دو باره و سه باره يکي يکي پنجره هاي زيبايي هاي صنايع ادبي و تصوير هاي زيبا به روي خواننده باز ميشن و اونو غرق لذت مي کنن.

خلاصه.. دمت گرم. خيلي حال کردم با اين غزلت. دوس دارم بيشتر از اينا بنويسم راجع به زيبايي هاي اين غزل. اگه اجازه بدي مي خوام در جلسات انجمنمون بخونمش. ما کنفرانس هاي نيم ساعته به صورت هفتگي داريم در جلسات شعر شهرمون. اگه دوس داشتي سر بزن. www.shanbeshabha.blogfa.com