بنمای رخ که خلقی واله شوند و حیران...

  شـب تــاریــک کــنـــار تــو بــه ســـر می آیـد
  نــام ِ زهــرا بــه تــو بــانـــو چـه قــدر می آیـد

 آبـرو یـافته هر کس بـه تـو نـزدیک شده ست
 خـار هــم پـیـش شمـا گـل بـه نـظـر می آیـد

و نــبـوت بـه دو تـا مـعـجــزه آوردن نـیـسـت !
از کـنـیـزان تــو  هـم مــعــجــزه بــر می آیـد

بـه کـسی دم نــزد امــا پـدرت می دانـسـت
وحی از گـوشـه ی چـشمــان تـو در می آید

پـای یـک خــــــــــــط تعـالـیـم تو بـانـو بـخـدا
عـمـر صـد مـرجـع تـقـلـیـد بـه سـر می آیـد

مـانـده ام تـــو اگــــر از عــرش بـیـایی پــایین
چـه بـلایـی بــه ســر اهـل نــظــر می آیــد؟!

مانده ام لحظه ی پیـچیدن ِ عطـر تـو به شهر
مـلــک الــمــوت پـی ِ چـنـد نــفـــر می آیـد؟!